Kopen via internet: wat is correct?

Steeds meer mensen vinden de weg naar het kopen via internet. Maar ook tijdens beurzen worden goederen vlot verkocht. Het gebeurt echter geregeld dat na een dergelijke aankoop de koper zich bedenkt, of het goed ergens anders te koop ziet staan tegen een betere prijs. De vraag stelt zich of hij zich dan nog kan bedenken en zijn koop via internet kan annuleren. We zetten hieronder de belangrijkste regels inzake deze verkopingen op een rij.

De ‘verkoop op afstand’

Zoals de term ‘verkoop op afstand’ al doet doorschemeren, gebeurt hier de verkoop letterlijk ‘op afstand’. Dit betekent dat het gaat om een verkoop via bijvoorbeeld een catalogus, een televerkoop, een telefonische verkoop of, wellicht de belangrijkste tegenwoordig: een verkoop via het Internet. Het betreft dus een verkoop waarbij de koper en de verkoper niet bij elkaar aanwezig zijn. Zowel het aanbod van de goederen als het akkoord tot aankoop van de koper/consument vinden plaats ‘op afstand’ en dus niet bij de ondernemer/verkoper.

Wanneer leveren?

Koopt een consument een goed bijvoorbeeld via het internet (een verkoop op afstand dus), dan is de vraag binnen hoeveel tijd dit goed moet geleverd worden. De regel is dat de verkoper normaal gezien over 30 dagen beschikt om het goed te leveren, tenzij consument/koper en verkoper hier een andere termijn hebben afgesproken.
De consument kan, indien er niet binnen de afgesproken levertermijn wordt geleverd, eventueel nog een bijkomende termijn tot levering geven aan de verkoper. Het toestaan van deze bijkomende termijn zal echter niet mogelijk zijn indien de levertijd van groot belang is!
Wordt er na deze termijn nog steeds niet geleverd, dan kan de consument de koopovereenkomst beëindigen en moet de verkoper hem terugbetalen wat hij reeds betaald had.

Kan de consument zich nog bedenken?

Bij deze verkoop op afstand beschikt de koper/consument over een termijn van 14 dagen waarbinnen hij zich nog steeds kan bedenken en van de koop kan afzien. De consument hoeft geen reden tot herroeping op te geven en hij hoeft ook geen schadevergoeding te betalen. Wel kunnen de terugzendingskosten aangerekend worden aan de consument/koper.
De consument die zijn aankoop wenst te herroepen, kan dit doen door een duidelijke verklaring over te maken aan de koper, maar onze wetgeving voorziet hiervoor ook in een modelformulier dat door de consument kan ingevuld worden.

De ‘verkoop buiten de onderneming’

Worden er goederen gekocht op straat, op het werk of gewoon bij de consument thuis, dan spreken we van een ‘verkoop buiten de onderneming’. In dit geval zijn koper en verkoper wel samen aanwezig, maar niet in de winkel of de verkoopsruimte van de verkoper.
Ook deze vorm van verkoop wordt opgenomen in ons Wetboek Economisch Recht waarin (net zoals voor de verkoop op afstand) in een hele reeks informatieverplichtingen door de verkoper voorzien wordt. En ook hier voorziet de wet in een herroepingsrecht van 14 dagen voor de consument, hoeft hij hiertoe geen enkele reden aan te halen voor de herroeping en dient hij ook geen schadevergoeding te betalen.

En wat met aankopen op een beurs?

Een aankoop op een beurs zou men aanzien als een ‘verkoop buiten de onderneming’ zoals dit vroeger het geval was. Zoals hierboven al werd aangehaald heeft de consument bij dergelijke koop niet alleen recht op informatie, maar beschikt hij ook over het herroepingsrecht. Het is vooral dit laatste dat in vele gevallen interessant is voor de koper/consument.

Maar onder onze vroegere wetgeving was het duidelijk dat de aankoop op een beurs onder deze ‘verkopingen buiten de onderneming’ viel. Sinds de wetswijzigingen is het echter niet meer zo evident! Het is niet meer heel duidelijk of een koop op een beurs nog wel kan aanzien worden als een ‘verkoop buiten de onderneming’ en dit vooral door een recente uitspraak van het Hof van Justitie. Sinds deze uitspraak komt het erop neer dat een consument die attent is, aan de hand van de beursstand en de informatie die er op de beurs wordt gegeven kan verwachten dat de verkoper er zijn activiteiten uitoefent en hiertoe de consument aanspreekt om hem iets te verkopen. In zo’n geval vindt het Hof dat er geen sprake kan zijn van een ‘verkoop buiten de onderneming’. Dus in dat geval heeft de consument geen herroepingsrecht!
Best is dus om op een beurs aan de verkoper te vragen of u een herroepingsrecht hebt of niet. Zo ja, zet het dan zeker op papier!

Opgepast!

Het gaat hier steeds om de ‘consument’. De ‘consument’ wordt in ons Wetboek Economisch Recht gedefinieerd als ‘iedere natuurlijke persoon die handelt voor doeleinden die buiten zijn handels-, bedrijfs-, ambachts- of beroepsactiviteit vallen’. Dit betekent dat indien u iets koopt voor het uitoefenen van uw beroep u hier niet als een ‘consument’ zal aanzien worden.